به گزارش قدس آنلاین، کامران قاسم‌پور یکی از ستاره‌های کشتی آزاد ایران در مسابقات جهانی صربستان بود. آزادکار جویباری مبارزه فوق‌العاده‌ای در فینال وزن ۹۲ کیلوگرم مقابل جی‌دن کاکس امریکایی داشت. مبارزه‌ای کاملاً فنی که راهی جز شکست برای حریف امریکایی‌اش باقی نگذاشت. او درخصوص یکی از جذاب‌ترین و حساس‌ترین کشتی‌های این دوره از مسابقات جهانی به خبرنگار ما گفت: «برای ثانیه به ثانیه کشتی با کاکس تمرین کرده بودم، شرایط‌ بدنی‌ام هم خوب بود، هم از نظر بدنی و هم از لحاظ فنی آمادگی کامل داشتم و روی تشک همان‌ها را پیاده کردم. مدال طلا حق من بود.»

بعد از کسب مدال طلا خیلی هیجان زده بودید. به خاطر تکرار قهرمانی بود یا شکست کاکس؟

من پارسال در مسابقات جهانی اسلو طلا گرفتم و تکرار این موفقیت سخت‌تر بود. وقتی مقامی را تکرار می‌کنی، در واقع خودت را اثبات کرده‌ای و من آن لحظه از این موضوع خیلی خوشحال بودم.

سال گذشته در فینال، کاکس را شکست دادی و او صحبت از انتقام در مسابقات امسال کرده بود!

من یک اخلاقی دارم که اصلاً به کل کل‌های حریفان و صحبت‌هایی که آنها می‌کنند، توجهی نمی‌کنم. فقط به خودم و کشتی‌ام فکر می‌کنم و همیشه سعی کردم که بهترینِ خودم باشم. اگر حریف از من بهتر و آماده‌تر باشد، می‌برد. من تحت تأثیر حرف‌ها قرار نمی‌گیرم. برای ثانیه به ثانیه کشتی با کاکس تمرین کرده بودم، پارسال با این حریف کشتی گرفتم و در این یکسال روی کشتی‌اش خیلی کار کردیم. در اسلو یک جاهایی گیر داشتم که حداقل ۴-۳ ماه آخر اردو خیلی روی آنها تمرین کردیم. پژمان درستکار نکات زیادی در این باره به من گفت.

واکنش پژمان درستکار هم بعد از برد شما در فینال خیلی جالب بود...

مثل یک پدر از پیروزی پسرش خوشحال شد. او با همه ما همین طور برخورد می‌کند. چند ماهی دور از خانواده همه تمرکزش روی مسابقات بود. تیم هم نتیجه خیلی خوبی گرفت، گرفتن ۷ مدال در ۹ وزن کار بزرگی است. به هر حال در کشتی برد و باخت هست، اگر ما در برخی کشتی‌ها باختیم، خیلی اتفاقات دست به دست هم می‌دهد که یکی می‌بازد. یک وقتی اشتباه فردی است، یک وقتی روز کشتی‌گیر نیست و بد می‌آوری. باخت همیشه جزئی از ورزش است.

ناکامی کشتی‌گیران فرنگی و آزاد مقابل آمریکایی‌ها، طرفداران کشتی را نگران مبارزه شما با کاکس هم کرده بود!

من در مورد شرایط خودم و کشتی‌ام حرف می‌زنم. شرایط بدنی ام خوب بود و دقیقاً همان چیزی را که قبلاً کار کردم روی تشک پیاده کردم. کاکس از چپ به راست می‌پرید و اقدام به زیرگیری می‌کرد؛ اما در تمام ۶ دقیقه، خصوصاً در آن ثانیه‌های آخر زیرکتف می‌رفتم که چپ و راست نشوم، ما روی این خیلی کار کرده بودیم. کاکس چهار دست و پا می‌نشست و خاک نمی‌شد، در این خصوص هم علیرضا دبیر یک حرکت به من گفت که خیلی به کارم آمد. خدا را شکر که بعد از مبارزه با کاکس، از خودم و نوع کشتی گرفتنم راضی بودم.

آیا صحت دارد که در جام جهانی آمریکا می‌خواهید به‌وزن ۹۷ کیلوگرم بروید؟

اصلاً چنین حرفی مطرح نشده، تمرکزم همچنان روی ۹۲ کیلوگرم است و تا سال آینده هم در همین وزن کشتی خواهم گرفت. اول باید تمام تلاشم را انجام دهم و خدا هم کمکم کند که دوباره ملی‌پوش شوم و بعد در مسابقات جهانی ۲۰۲۳ در همین ۹۲ کیلو کشتی خواهم گرفت.

برای المپیک پاریس باید تصمیم دیگری بگیری چون وزن ۹۲ کیلوگرم المپیکی نیست؟

بله، همین طور است و مطمئن باشید بهترین تصمیم را می‌گیرم چون مدال طلای پاریس را می‌خواهم.

کامران قاسم‌پور به زیرگیری‌هایش معروف است و باز هم در بلگراد نشان دادید که در این کار مهارت دارید.

۱۵-۱۶سال پیش و از دوران کودکی که تازه کشتی را آغاز کرده بودم، مربیان مختلفی زیر گرفتن و تکنیک‌های آن را به من آموزش دادند. البته خودم هم یک کم اضافه کاری می‌کردم. در هر تمرین ۸۰۰ مرتبه زیرگیری را تمرین می‌کردم؛ زیر یک خم، دو خم یا از بغل.

علیرضا حیدری، قهرمان سابق جهان سبک کشتی شما را با حاجی مراد گاتسالوف روس در وزن ۹۶ کیلوگرم مقایسه می‌کند.

آقای حیدری از اسطوره‌های کشتی ما است و نظر لطف اوست. گاتسالوف از اسطوره‌های روس بوده و بارها فیلم کشتی‌های او را نگاه کرده‌ام.

شما در همه رده‌های سنی صاحب مدال طلای جهانی شده‌اید. اما سال ۲۰۱۸ آسیب‌دیدگی بدی پس از قهرمانی در امیدهای جهان گریبان شما را گرفت. چطور شد دوباره با قدرت برگشتید؟

رباط و ACL داخلی من پاره شده بود. آن زمان کسی به من زنگ نزد که زنده‌ام یا مرده. هیچ کس نپرسید چه کردی، پایت چه شد و کجا هستی؟ خدا پدر علیرضا دبیر را بیامرزد که وقتی آمد، کارم را پیگیری کرد. یادم هست در اردو می‌لنگیدم صدایم کرد و گفت پایت چه شده؟ تو باید مدال بگیری. بعد به دکتر کیهانی زنگ زد و برایم نوبت گرفت. نه تنها من بلکه برای هر ملی‌پوشی که آسیب می‌بیند کارهایش را پیگیری می‌کند. کسی که دست من را گرفت، خودش زجر کشیده ورزش بود که آمد و برایم دلسوزی کرد. هیچ‌وقت یادم نمی‌رود.

منبع: ایران